مرگ شهر

خیابان‌های شهر بوی حماقت می‌دهند

مردم شهر برای یک تکه دروغ جان می‌دهند

چراغ‌های هوس در کوچه‌های تاریک به دنبال شکارند

و من در دل شب رفتگری را می‌بینم

که زباله‌های خشونت را بر دوش خود می‌گذارد و می‌برد

و من کودکی را می‌بینم که اکسیژن را از درخت گدایی می‌کند

من زنی را می‌بینم که چادرش را روی صورت کبود احساسش می‌کشد  

و مردی را که درد را زیر پل به خود تزریق می‌کند

و من همچنان به دنبال نوری می‌گردم که

زیرخاک خشک باغچه‌های شهر مدفون ‌شده است